ارزیابی مؤلفه‌های اجرای سیاست جنایی ایران در سازماندهی کنشگران عرصۀ پیشگیری و مقابله با مفاسد اقتصادی

چالش‌های اجرای سیاستهای عمومی، همواره از دغدغه‌های مدیران اجرایی و سیاستگذاران بخش حاکمیتی به شمار می‌رود. در ایران، کنشگران اجرایی متعددی در حوزه پیشگیری و مقابله با مفاسد اقتصادی فعالیت دارند که بنا به نتایج این پژوهش و واقعیت‌های موجود، از کارآمدی لازم برخوردار نیستند. پژوهش حاضر از نوع کاربردی و در سطح ملی بوده و با روش توصیفی- پیمایشی و با جامعه آماری 394 نفر از نخبگان (نمایندگان مجلس، قضات ارشد، اعضای هیأت علمی، مدیران نهادهای اقتصادی) و مدیران و کارشناسان 8 کنشگر اجرایی اصلی دخیل در موضوع انجام گردیده است. هدف از این تحقیق، شناسایی مؤلفه‌های مؤثر بر اجرای ناکارآمد سیاستگذاری جنایی ایران در سازماندهی کنشگران مذکور می‌باشد. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که 5 مؤلفه تعدد و تنوع کنشگران، ماهیت وظایف، عدم تعامل و هم‌افزایی لازم، وابستگی ساختاری و جناحی و ضعف نهادهای عالی، بیشترین تأثیر در اجرای ناکارآمد سیاستگذاری جنایی ایران در سازماندهی کنشگران اجرایی دخیل در پیشگیری و مقابله با مفاسد اقتصادی دارند. در پایان با توجه به نتایج تحقیق، توصیه‌های سیاستی لازم از جمله حذف کنشگران اجرایی غیرتخصصی و ناکارآمد، تشکیل کمیته تبادل اطلاعات فساد اقتصادی، قانونی شدن جایگاه نهادهای عالی سیاستگذار و ... ارائه شده است.